Moje odczucia co do Weirdmageddon: Take Back The Falls

Dobra, trochę się ogarnęłam po nocnym streamie, więc...

Czas na słowotok. (SPOILERS ALERT!)

Przede wszystkim... Nigdy nie oglądałam odcinka tak emocjonującego i przytłaczającego zarazem.
Kiedy na początku zobaczyłam wszystkich bohaterów poobijanych i poranionych, pierwsze, co przyszło mi na myśl, to: "OMG, nie wierzę... To ma być bajka dla dzieci?"
Przygotowania do walki z Billem... Po prostu siedziałam i czekałam. Czekałam, co będzie dalej...
Gdy po raz pierwszy w tym odcinku pojawia się Bill, gra na fortepianie, śpiewa i pije Martini. W tym momencie musiałam się uśmiechnąć. Widać było, że Bill przesadził z alkoholem. Po tym, jak zakuł Forda w łańcuchy... Znów pojawia się pytanie: "Czy to bajka dla dzieci?" 
Teraz przesuńmy się do momentu, kiedy Ford wyjmuje spray i maluje na podłodze koło Billa. Wtedy zaczęłam normalnie skakać z radości, a głosik w mojej głowie krzyczał: "Oh my... Oh my! To przecież koło Billa!"
Po raz kolejny przenieśmy się w czasie, do momentu, kiedy Bill miał zabić jednego z Pinesów. Gdy robił wyliczankę i słyszę to epickie: "Eannie... Meannie..." Aż wstrzymałam oddech! 
I właśnie w tym momencie wkracza Stanek aka Ford. 
Nie zorientowałam się w przekręcie, póki Bill nie wszedł do umysłu Stanka. I wtedy zrozumiałam...
To był jeden z największych szoków, jakie przeżyłam w tym odcinku. Bill umrze. 
Przyznaję się, popłakałam się w tym momencie. Wiedziałam, że Alex ma w planach unicestwić Billa, ale nie sądziłam,że go zabije! Myślałam, że raczej go zamknie w innym wymiarze, zamieni w człowieka albo "zresocjalizuje".
Następnym momentem, w którym popłakałam się jeszcze bardziej był wtedy, gdy Stanek niczego nie pamiętał. 
No i oczywiście na sam koniec - opuszczenie Gravity Falls. Wtedy to już płakałam jak bóbr, to było okropne. (Chociaż uśmiechnęłam się przez łzy, kiedy Ford i Stan grozili kierowcy)
Sami wiecie... Mieć tą świadomość, że już nigdy nie zobaczymy nowych przygód Dippera (oraz jego zagadek), Mabel (z jej szaleństwem), Stanka (i magii przekrętów), Forda (oraz jego Reaserchu i nerdowskiego płaszcza), Wendy (so cool), Soosa (he knows more than you think) i oczywiście Billa, bez którego ten serial by nie istniał. 
Ja wiem - Gravity Falls na zawsze pozostanie w naszych sercach, ale nie będzie już odkrywania kodów, rozmaitych teorii, analizowania zapowiedzi i legendarnego wyczekiwania na nowy odcinek. Te emocje były niepowtarzalne, ten cały hype, to dodawało nam wszystkim skrzydeł.
A teraz... Jedyne co nam zostaje, to pisanie fanfiction i rysowanie artów. 
To wszystko było kluczem do tego, aby jeden serial połączył nas i zrobił z nas [prawie] przyjaciół.
Chciałam jeszcze napisać, że myślałam, iż pojawi się jeszcze Blendin Blondyn i będzie jakiś wątek podróży w czasie... Chciałam też ponarzekać, że nie pojawił się Shermy, ale...
Po prostu nie mam siły mówić czegokolwiek złego o Gravity Falls.
Podsumowując: Gravity Falls były najlepszym serialem, jaki kiedykolwiek widziałam i mam nadzieję, że się ze mną zgodzicie. Mimo to, że Alex uśmiercił Billa, jestem mu wdzięczna za to, że mogłam poznać jakiś inny, cudowny świat, dzięki któremu mogłam oderwać się od rzeczywistości.
Oby kolejny serial Alexa Hirscha był równie cudowny.

#GoodbyeGravityFalls

#GravityFinale

#TakeBackTheFalls